กลองตะหลดปด
เป็นกลองที่ขึงด้วยหนังสองหน้า ลักษณะการหุ้มหน้ากลองใช้สายเร่งเสียงดึง
โดยโยงเสียงสอดสลับกันไปมาระหว่างหูหิ่งทั้งสองหน้า
ตัวกลองมีลักษณะยาวคล้ายกลองแขก ทำด้วยไม้เนื้อแข็ง
ขุดเจาะโพรงภายในทั้งสองหน้าอยู่ในลักษณะบัวคว่ำและบัวหงาย มีท่อนำเสียงตรงกลาง
วิธีทำกลองตะหลดปด
ตัวกลองยาวประมาณ
๔ เท่าของกลองหน้าใหญ่ โดยที่โพรงภายในยังอยู่ในลักษณะบัวคว่ำบัวหงาย
แต่โครงสร้างเปลี่ยนไปโดยแบ่งความลึก ตามความยาวของตัวกลองเป็น ๓ ส่วน
สองส่วนแรกเป็นขนาดที่วัดจากศูนย์กลางของท่อนำเสียง ไปจากหน้ากลองด้านเล็ก
สัดส่วนที่นิยมปัจจุบันคือด้านหน้าใหญ่กว้างประมาณ ๘ - ๑๐ นิ้ว ด้านหน้าเล็กประมาณ
๖ - ๘ นิ้ว สัดส่วนและโครงสร้างของกลองตะหลดปดขนาดหน้ากว้าง ๘ และ ๑๐ นิ้ว
เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ชัดเจน
ทั้งกลองตะหลดปดแบบเดิมและแบบปัจจุบันยิ่งขึ้นโปรดสังเกตดังต่อไปนี้
หนังที่ใช้หุ้มหน้ากลองนิยมใช้หนังวัว การหุ้มใช้วิธีขึงให้ตึงโดยใช้สายเร่งเสียงยึดโยงระหว่างคร่าวหูหิ่งของทั้งสองหน้า
และเนื่องจากการตีจะตีหน้ากลองด้านเล็กหน้าเดียว
ด้านหน้าเล็กจึงใช้หนังที่หนากว่าหน้าใหญ่
* การติดขี้จ่ากลอง
กลอง ตะหลดปดโดยทั่วไป ไม่นิยมติดขี้จ่ากลอง (ถ่วงหน้า)
แต่บางครั้งหากหน้ากลองตึง
หรือหย่อนเกินไปทำให้เสียงไม่เข้ากับฆ้องโหม่ง และฆ้องหุ่ยในชุดที่ใช้บรรเลงร่วม
จึงต้องติดจ่าหรือขี้จ่าเพื่อปรับเสียงให้เข้ากับเสียงฆ้อง
โดยจะติดหน้ากลองด้านใหญ่
โดยเริ่มติดแต่น้อยแล้วเพิ่มจำนวนมากขึ้นจนกว่าจะได้เสียงตามที่ต้องการ
* โอกาสที่ใช้ตี กลองตะหลดปด ใช้ตีประกอบจังหวะร่วมกับกลองแอว
อาจเป็นวงกลองตึ่งนงเปิ้งมง ตกเส้ง หรือ กลองอืด ก็ได้
วงกลองเหล่านี้มักบรรเลงเป็นมหรสพในงานบุญ หรือ บรรเลงประกอบการฟ้อนเล็บ
ฟ้อนเทียนและในขบวนแห่โดยทั่วไป
ที่มา
: https://sites.google.com/site/ghuerrx11/4-wathnthrrm-lan-na/ta-hld-pd-hrux-ma-hld-pd
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น